Historia Karłubca - opracował Eryk Boronczyk

 

           Miejscowość wzmiankowana po raz pierwszy w znanym nam dokumencie bulli papieża Bonifacego VIII z 16 lutego 1302 roku. Fragment z tego tekstu przetłumaczonego z łaciny na język polski zamieściłem w rozdziale „Życie religijne mieszkańców”. Wymienione są tam miejscowości Othmant [Otmęt], Katlubetz [Karłubiec], oraz Ghogolyn [Gogolin]. Miejscowość Karłubiec wymieniona   obok Otmętu i Gogolina jasno wskazuje, że chodzi tu o Kadlubietz zwanym póżniej   Karlubietz i Karlubitz, sąsiadujący bezpośrednio z Otmętem i Gogolinem, będący wtedy własnością jednego pana . Nie może tu być mowa o miejscowości Kadłubiec w gminie Leśnica powiecie strzeleckim. W XVIII wieku w roku 1764 już po przejęciu tych terenów przez Prusy [1740 r.] dokonano zmiany nazwy z Kadlubitz na Karlubitz. W 1830 roku miejscowość wymienia się także jako Karlubietz czy też Karlubiec. Od 4 07.1936 roku do stycznia 1945 roku nosi nazwę Karlshorst O/S [Oberschlesien]. Nazwę Karlshorst w tym czasie nosiły jeszcze miejscowości w Prusach Zachodnich, na Pomorzu oraz dzielnica Berlina. Od stycznia 1945 roku przyjmuje nazwę Karlubiec, a od 1951 roku Karłubiec.

Od 1958 roku wieś Karłubiec wchodzi w skład Osiedla Gogolin, a od 1967 wchodzi w struktury miasta Gogolin jako jej zachodnia dzielnica. Przekazywana do roku 1945 informacja [w tym także w szkole] jakoby nazwa Karlubitz pochodziła od jej pierwszego mieszkańca Karla Ubitza nie ma pokrycia w faktach. Ponieważ w 1302 roku Katlubetz był już wioską, a nazwę Karlubitz nadano dopiero w 1764 roku, nie mógł więc pierwszym mieszkańcem być Karl Ubitz.

         W naszym przypadku bardzo trudno jest ustalić, jakie nazwa ta miała podłoże. Pochodzić może od śląskiego znaczenia „ Kadłub” czy „ Kadłubek”. Mogło to oznaczać małe pomieszczenie czy też małą chatkę. Chata taka, w której w/g przekazu zamieszkiwał pierwszy osiedlony wśród lasów i łąk mieszkaniec tej miejscowości, zajmujący się łowiectwem i wypasem owiec na terenach dawnej pradoliny Odry, miała być usytuowana w pobliżu obecnego rozwidlenia drogi Kamiennej z Malińską i Torową [obecnie dom państwa Szczakielów]. Po przeciwnej stronie drogi prowadzącej wtedy z Otmętu do Górażdży, obok chaty leśniczego miała znajdować się owczarnia.

Kadlubietz mógł być również miejscem, gdzie wykonywano kadłuby drewnianych czółen, którymi posługiwano się w rozlewisku Odry.

          Słowianie przyjęli częściowo nazwy miejscowości, w których się osiedlili. Nadawali też swoje nazwy w słowiańskim brzmieniu . W przypadku Karłubca można przyjąć , iż chodzi o nazwę nadaną przez Słowian z plemienia Opolan [Opolini]. Wszystkie ludy nadawały nazwy swoim miejscowościom tak , aby były one zrozumiałe we wzajemnym komunikowaniu się.

Nazwy miejscowości mówią nam często o tym, czym zajmowali się praprzodkowie oraz gdzie i w jakich okolicach mieszkali.